एके दिवशी मुंबईकरांमध्ये एक कुतूहलाची अफवा पसरू लागली. एकनाथ शिंदे यांच्याकडे एक मोबाइल क्रमांक होता, त्यावर कॉल करून कोणीही त्यांच्या समस्या किंवा समस्या त्यांच्याशी शेअर करू शकतो, असे सांगण्यात आले. सुरवातीला लोकांनी ही अफवा एक उंच कथा म्हणून फेटाळून लावली, परंतु अधिकाधिक लोक मुख्यमंत्र्यांशी बोलल्याचा दावा करत असल्याने अफवांना विश्वासार्हता मिळू लागली.
अखेरीस, एकनाथ शिंदे यांच्याकडे खरोखरच मोबाईल नंबर असल्याची पुष्टी झाली जी त्यांनी त्यांच्या राज्यातील लोकांना उपलब्ध करून दिली होती. ते स्वत: फोनला उत्तर देतील, असे सांगण्यात आले की ते दररोज तासनतास आपल्या घटकांच्या समस्या ऐकून घेतील.
एकनाथ शिंदे यांची सुलभता आणि लोकांप्रती असलेले समर्पण पाहून लोक थक्क झाले. आपल्या उंचीचा राजकारणी त्यांच्या समस्या ऐकण्यासाठी आणि त्यावर तोडगा काढण्यासाठी वेळ काढेल यावर त्यांचा विश्वास बसत नाही.
मुख्यमंत्र्यांच्या मोबाईल नंबरची बातमी पसरताच राज्यभरातून लोक त्यांना फोन करून त्यांच्या समस्या सांगू लागले. काही लोक त्यांच्या स्थानिक पायाभूत सुविधांशी संबंधित समस्यांची तक्रार करण्यासाठी कॉल करत होते, तर काहीजण त्यांच्या वैयक्तिक समस्यांबाबत मदत मागण्यासाठी कॉल करत होते. पण मुद्दा कोणताही असो, एकनाथ शिंदे यांनी संयमाने आणि समजूतदारपणाने ऐकून घेतले.
जसजसा काळ बदलत गेला तसतसा एकनाथ शिंदे यांचा मोबाईल क्रमांक त्यांच्या राज्यातील जनतेसाठी आशेचे प्रतीक बनला. त्यांना माहित होते की त्यांच्याकडे एक नेता आहे जो खरोखर त्यांच्या कल्याणासाठी वचनबद्ध आहे आणि जो त्यांच्या गरजेच्या वेळी त्यांना मदत करण्यासाठी नेहमीच उपलब्ध असतो.
आणि म्हणूनच, एकनाथ शिंदे यांच्या मोबाईल नंबरची दंतकथा जिवंत होती, ज्याने राजकारण्यांच्या पिढ्यांना अधिक सुलभ आणि त्यांनी सेवा केलेल्या लोकांसाठी समर्पित होण्यासाठी प्रेरणा दिली. खरा नेता आपल्या घटकांच्या गरजा प्रथम ठेवतो तेव्हा तो काय साध्य करू शकतो याचे ते एक ज्वलंत उदाहरण होते.
डोक्याच्या मागील बाजूस दुखणे उपाय (Remedy for pain in the back of the head)