Love Story : महेशचे त्याच्या गावातील मोहिनी या सुंदर आणि हुशार मुलीवर खूप प्रेम होते. अनेक महिने तो तिच्याशी प्रेम करत होता आणि शेवटी त्याने हिंमत दाखवून तिला त्याच्याशी लग्न करण्यास सांगितले. आश्चर्यचकित होऊन, मोहिनी हो म्हणाली, पण त्यांचा आनंद अल्पकाळ टिकला कारण तिचे कुटुंब या सामन्यावर समाधानी नव्हते.
एके दिवशी, महेशला मोहिनीच्या वडिलांचा फोन आला, ज्यांनी त्यांना स्पष्टपणे सांगितले की त्यांना हे नाते मान्य नाही आणि त्यांचे त्यांच्या घरी स्वागत नाही. मोहिनीच्या वडिलांशी तर्क करण्याचा प्रयत्न करत असताना महेशला त्याचे हृदय बुडल्याचे जाणवले, पण तो आपला विचार बदलणार नव्हता हे स्पष्ट होते.
महेशला उद्ध्वस्त आणि निराश वाटले. या नात्यात त्याने आपले मन आणि आत्मा टाकला होता आणि आता हे सर्व व्यर्थ आहे असे वाटू लागले. मोहिनीचे कुटुंब त्याला स्वतःला सिद्ध करण्याची संधी न देता त्याला का नाकारेल हे त्याला समजत नव्हते.
कित्येक दिवस महेश मोपिंग करत फिरत होता, स्वतःबद्दल वाईट वाटत होता आणि तो वेगळा काय करू शकतो याचा विचार करत होता. त्याला ट्रकने धडकल्यासारखे वाटले, त्याच्या भावना सर्वत्र पसरल्या होत्या आणि आशा किंवा सकारात्मकता शोधण्यासाठी तो धडपडत होता.
पण अखेरीस, महेशच्या लक्षात आले की जे घडले त्यावर तो लक्ष ठेवू शकत नाही. त्याला स्वतःला उचलून पुढे जाण्याची गरज होती. त्याला समजले की त्याला अजून स्वतःचे जीवन जगायचे आहे आणि तो दुसऱ्याच्या मताला त्याचे भविष्य ठरवू देऊ शकत नाही.
नाकारलेले प्रेम : महेश आणि मोहिनीची Love Story
हळूहळू पण खात्रीने, महेशला त्याचा आत्मविश्वास आणि उद्देशाची जाणीव परत येऊ लागली. त्याने स्वतःला त्याच्या कामात आणि छंदांमध्ये झोकून दिले आणि हळूहळू त्याला पुन्हा स्वतःसारखे वाटू लागले. तो अजूनही अनेकदा मोहिनीचा विचार करत होता, पण त्याला माहित होते की तिला तिला सोडून द्यावे लागेल आणि पुढे जावे लागेल.
सरतेशेवटी, महेश नकारातून एक मजबूत, अधिक लवचिक व्यक्ती बनला. तो शिकला की नकार हा जीवनाचा नैसर्गिक भाग आहे आणि तो एक व्यक्ती म्हणून आपण कोण आहात हे परिभाषित करत नाही. आणि कुणास ठाऊक, कदाचित कधीतरी मोहिनीचे कुटुंब आजूबाजूला येईल, पण तोपर्यंत महेश आधीच पुढे गेला होता आणि त्याला स्वतःचा आनंद सापडला होता.